نظم الهی اقتضا می کند که برای دیگران دعا کنیم،خواه خود شخص آن را خواسته و یا از این موضوع خبر نداشته باشد.
تصویر این امر که دعا کردن برای پدر،مادر یا دوستی که بیمار است و محتاج دعا،اگر با میل و موافقت وی نباشد،کار درستی نیست،فکری است عبث و باطل و بیشتر بر پایه خرافات و باورهای غلط می باشد.
هنگامی که برای کسی دعا می کنیم، آن چه را حقیقت خدایی و آسمانی است، آرزو می کنیم،به عبارت دیگر صفات خدایی درون خویش را فرا می خوانیم و به بازی می طلبیم تا فکر و احساس او را در برگیرذ و سرشار از آن شود.
دعا کردن راه و روش هایی خاص خود دارد.
به خدای درون خویش،روی آورید و یاد مهربانی،عشق و صفا،زیبایی و قدرت بیکران او در خاطره زنده سازید.
به این موضوع ایمان داشته باشید که آفریدگار شما را دوست دارد و مرافب و حامی شماست!
اگر به همین ترتیب دست به ذعا بردارید،ترس و اضطراب از دل و جان تان بیرون می رود و جای آن را آرامشی روح نواز و دل نشین خواهد گرفت.
فکر خود را متوجه پروردگار و عشق او نمایید.
با آرامش و عشق احساس کنید که قدرت شفا دهنده و درمان کننده "او" در تمام سلولهایتان جاری می شود و تمام زرات پیکرتان را فرا می گیرد.
در صورتی که برای کسی دیگر دعا می کنید به همین ترتیب نام او را به زبان آورید و با همین حس و حال برایش دست به دعا بردارید و آرروی سلامتی و بهبودی نمایید.
کتاب قدرت فکر2
ژورف مورفی
منبع سایت قانون جذب
