یکرنگ که باشی
زود چشمشان را میزنی
خسته میشوند
از رنگ تکراریت...
این روزها دوره
رنگین کمان هاست!
یکرنگ که باشی
زود چشمشان را میزنی
خسته میشوند
از رنگ تکراریت...
این روزها دوره
رنگین کمان هاست!
تو را دارم ای گل جهان با من است
تو تا با منی جان جان با من است
چو می تابد از دور پیشانی ات
کران تا کران آسمان با من است
ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺑﻪ
ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﮔﺮﻡ ﻣﯿﺸﯽ که ﯾﺎﺩﺕ ﻣﯿﺮﻩ هوا ﭼﻘﺪﺭ ﺳﺮﺩﻩ . . .
دلم خیلی بیشتر از حجمش پر است
پر از جای خالی تو
پر از دلتنگی برای نگاه تو
پر از خاطرات قدم زدن
در کوچه پس کوچه های شهر با تو
پر از حس پرواز
پر از تو
اینجا هرکس از خود به دیگر کس پناه میبرد
محبت به درد
درد به اشک
من ، به تو
تو ، به او
و همین طور روان است این داستان زندگی
بعضی وقت ها چیزی مینویسی فقط برای یک نفر
اما دلت میگیرد وقتی یادت می افتد که هرکسی ممکن است بخواند جز آن یک نفر
عشق با هم صعود کردن نیست
عشق در وقت سقوط با هم بودن است
وقتی توی جیبت پول نباشه ، قصابی سر کوچتونم بهت دل نمیده ، چه برسه به عشقت
ﺑﻮﺩ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻗﻮﺕ ﺩﻝ
ﻣﻨﻮﺭ ﺷﺪ ﺯ ﯾﺎﺩﺕ ﺳﺎﺣﺖ ﺩﻝ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﻝ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﺩ
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﯿﻤﺖ ﺩﻝ
لطف کن پیش من از دلبر و معشوق نگو
پیش یک آدم معلول نباید بدوی
از تنهاییم ژاکتی بافتم که به گرمی هیچ آغوشی نیست..
ولی بی منت گرم است
“عزیز بودن” جرم نیست
امتیازیست که “تو” در قلب من داری و “خیلی ها” ندارند
روزهایم را خیابان های شهر می گیرند
شب هایم را ، خواب های تو
“بیولوژی” هم نخوانده باشی ، می فهمی چه مرگم شده است !
تو بریدی
من دوختم
تو دل
من چشم به راهت . . .
تنها مسافری که دلم بازگشتش را نمیخواهد
قاصدک ایست که آرزوی آمدن تو را در آن دمیدم …
“تو” برگرد…
قاصدک را چشمی در راه نیست…
تو را من چشم در راهم…
این شعرها را باید گذاشت در کوزه و آب شان را خورد
وقتی هنوز عرضه ندارند تو را عاشق کنند !
تویِ شیرینی ، تو اول ! قند ، دوم میشود !
مزه ی سوهان اعلا پیش تو گم میشود
بین قطاب و گز و نُقلِ محلّی ، ساده است
حدس اینکه طعم لبهای تو چندم میشود !
گل را به عزیزان میدهند و محبت را به مهربانان !
کدام لایق تو باشد که هم عزیزی و هم مهربان
ما چون ز دری پای کشیدیم ، کشیدیم
امید ز هر کس ، بریدیم ، بریدیم
دل نیست کبوتر که چو بر خاست ، نشیند
از گوشه ی بامی که پریدیم ، پریدیم
رم دادن این صید از آغاز غلط بود.
حالا که رماندی و رمیدی ، رمیدیم
سبدی پر از موز//دسته گل رز//پیرهنی پر از پرز//همسری مثله بز//آرزوی من برای توست!!
◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊
قد گل قد طلا. قد تموم عاشقا
قد شب. قد دعا قد دلای باصفا
قد من. قد خودت
قد کدوم بلندتره؟؟!!!
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.